Dag 9, 10, 11 en 12: Nepali baboe
Door: Jelmer
Blijf op de hoogte en volg Jelmer
18 November 2011 | Nepal, Bhaktapur
Nepali baboe. Zo noemen ze me inmiddels thuis. Nepalees kind. Jelmer is natuurlijk ook wel lastig. 'Nepali baboe! Khana khanoe aunoes!' Kom eten. 'Ma autsoe!' Ik kom. Dat lukt nog wel maar echt Nepali spreken is tamelijk lastig. Langzaam ga ik nu van woordjes naar zinnen en zo hoop ik wat meer met amaa (moeders) en abaa (vaders) te kunnen praten. Op school helpt het Nepali al goed, met een wel gemikte soennoes (luister), leknoes (schrijf op) of dijaan dinnoes (opletten).
Naast de taal leer ik ook andere aspecten van het Nepalese leven kennen. Door te wonen bij de Aalubanjar familie leef ik nu zelf in het rimte van de Newari cultuur (Newari en Nepalees vergelijk met Fries en Nederlands). Om een uur of zeven sta ik op en drink een kopje thee met biscuitjes op het bed (annex bank) in de kamer (annex woonkamer) van Sundar. Amaa, abaa en Sundar drinken mee terwijl Sumi vaak al aan het werk is als fysiotherapeut op Swarga, het kindertehuis voor gehandicapte kinderen van Joyce en Krishna. Na de thee krijg ik een teiltje met warm water waarmee ik me was en tandenpoets op de begane grond. Enige tijd later volgt het ontbijt: dal bhaat, rijst met linzensoep. Een complete berg want daar moet je even mee vooruit kunnen. Eigenlijk heel lekker en zeker niet ondanks de bijgerechten die kunnen varieren van achar (pickles), aalu tarkari (aardappeltjes), sag tarkari (groente) en vele andere (voor bij onbekende) varianten. Natuurlijk zit er wel eens iets tussen wat het meeste lijkt op drab met de verschroeide stukjes van de bbq die je precies niet opeet. Maar dat eet je ook en de volgende dag brengt vanzelf weer iets smaakvollers.
Na het ontbijt vertrek ik 9.45u naar school en ben daar 15.15u weer klaar. Het middag- en avondprogramma varieert. Afgelopen vrijdag was het volle maan en ook full moon party: lekker eten van mais, aanverwante granen en een soort oliebolappelflappannekoekjes waarvan op straat de mooiste prenten gemaakt werden. Op dekens op de grond vormden de etenswaren door kaarsjes verlichte schilderijen waar werkelijk heel autochtoon Bhaktapur voor uitgerukt was. Met Sumi en haar vrienden geniet ik ook van deze Nepalese gondelvaart.
Zaterdags ben ik vrij en deze zaterdag zijn we naar Nagarkot gegaan, een dorpje op een bergje van 1900m bekend om zijn fenomenale uitzicht op de Himalaya. Bij zonsopgang wordt het dak van de wereld overspoeld door een gouden gloed die menig toeschouwer heeft ontzet en tot tranen toe heeft geroerd. Zondagmorgen bleken de bergen echter overspoeld door mist en hoewel ontzet werd het enige vocht in onze ogen veroorzaakt door de natte hemel die ons zicht tot zo'n 50 meter beperkte. Toch was het gezellig in het hotel met Carlo, Sumi, Sulo en Anniel (twee vrienden van Sumi) en ging de vijf uur durende wandeling bergop naar Nagarkot prima. Een goede test voor mij en m'n bergschoenen voor mijn trekking in 2012.
Naast de taal leer ik ook andere aspecten van het Nepalese leven kennen. Door te wonen bij de Aalubanjar familie leef ik nu zelf in het rimte van de Newari cultuur (Newari en Nepalees vergelijk met Fries en Nederlands). Om een uur of zeven sta ik op en drink een kopje thee met biscuitjes op het bed (annex bank) in de kamer (annex woonkamer) van Sundar. Amaa, abaa en Sundar drinken mee terwijl Sumi vaak al aan het werk is als fysiotherapeut op Swarga, het kindertehuis voor gehandicapte kinderen van Joyce en Krishna. Na de thee krijg ik een teiltje met warm water waarmee ik me was en tandenpoets op de begane grond. Enige tijd later volgt het ontbijt: dal bhaat, rijst met linzensoep. Een complete berg want daar moet je even mee vooruit kunnen. Eigenlijk heel lekker en zeker niet ondanks de bijgerechten die kunnen varieren van achar (pickles), aalu tarkari (aardappeltjes), sag tarkari (groente) en vele andere (voor bij onbekende) varianten. Natuurlijk zit er wel eens iets tussen wat het meeste lijkt op drab met de verschroeide stukjes van de bbq die je precies niet opeet. Maar dat eet je ook en de volgende dag brengt vanzelf weer iets smaakvollers.
Na het ontbijt vertrek ik 9.45u naar school en ben daar 15.15u weer klaar. Het middag- en avondprogramma varieert. Afgelopen vrijdag was het volle maan en ook full moon party: lekker eten van mais, aanverwante granen en een soort oliebolappelflappannekoekjes waarvan op straat de mooiste prenten gemaakt werden. Op dekens op de grond vormden de etenswaren door kaarsjes verlichte schilderijen waar werkelijk heel autochtoon Bhaktapur voor uitgerukt was. Met Sumi en haar vrienden geniet ik ook van deze Nepalese gondelvaart.
Zaterdags ben ik vrij en deze zaterdag zijn we naar Nagarkot gegaan, een dorpje op een bergje van 1900m bekend om zijn fenomenale uitzicht op de Himalaya. Bij zonsopgang wordt het dak van de wereld overspoeld door een gouden gloed die menig toeschouwer heeft ontzet en tot tranen toe heeft geroerd. Zondagmorgen bleken de bergen echter overspoeld door mist en hoewel ontzet werd het enige vocht in onze ogen veroorzaakt door de natte hemel die ons zicht tot zo'n 50 meter beperkte. Toch was het gezellig in het hotel met Carlo, Sumi, Sulo en Anniel (twee vrienden van Sumi) en ging de vijf uur durende wandeling bergop naar Nagarkot prima. Een goede test voor mij en m'n bergschoenen voor mijn trekking in 2012.
-
18 November 2011 - 11:42
Sanne:
Hé Lieve Jelmer!
Wat super, alweer een prachtig verslag! :-) Het is erg leuk om een beetje te weten hoe jouw dagen eruitzien en wat je allemaal doet. Fijn dat het eten je enigszins aanstaat en dat het goed met je gaat. Mis je de douche al? Of gaat het wassen met een teiltje nog? Lijkt mij iets minder geslaagd, maar ja... Hoort erbij!
Jammer dat het zicht op de berg niet zo denderend was, maar je krijgt vast nog meer kansen om van een overweldigend uitzicht te genieten.
Ik ben nu nog op school, de kinderen zijn al naar huis maar ik zal nog even het één en ander voorbereiden. Vanmiddag ga ik lekker naar de sauna met AG, even heerlijk ontspannen! En morgen ga ik maar vast wat Sintinkopen doen. Heb jij nog wensen? ;-)
Hé, ik hoop snel weer van je te horen. Ik mis je wel hoor! Hoef ik je vanavond niet van het station te halen... Veel plezier en succes met alles en voorzichtig!
liefs Sanne -
18 November 2011 - 13:15
Mem:
Hoi leave Jelmer!
Wat weer een mooi verslag, je bent al redelijk gewend aan de totaal andere gebruiken daar, zo te horen/lezen. Bevallen je bergschoenen goed, kun je er goed mee uit de voeten? (mooi gezegd in dit verband toch...?) Wat jammer dat het net mistig was en jullie de mooie zonsopgang gemist hebben! Had wel een deja vu: misten wij ook niet op gezette tijden in vakanties prachtige uitzichten door de mist...?
Ik heb je ook een 'gewone' mail gestuurd, heb je die nog gelezen? Heb je redelijk goed en vaak toegang tot het internet? Gaat het lesgeven nog goed? Heb je alleen op zaterdag vrij? En zondags dan, moet je dan ook lesgeven? De vrijdagavond die je hebt meegemaakt, klinkt erg gezellig! Er komen vast nog veel meer mooie en gezellige dagen daar!
Veel plezier en succes bij alles wat je doet!
Veel liefs van mem! xxx -
20 November 2011 - 07:05
Michiel (neef):
Hee jelmer,
leuk om zo je belevenissen te lezen. Ik wens je er nog veletoe daar. Geniet ervan
Michiel -
21 November 2011 - 16:47
Jitske:
Hey Jelmer!
Wat schrijf jij leuk zeg!!
Blij dat we je belevenissen op deze manier kunnen volgen! Dat zijn er alweer heel wat, je maakt wat mee daar Nepalees kind ;)
Veel succes met lesgeven (maar dat gaat je volgens mij prima af!) en geniet van alles wat je meemaakt!!
Ik kijk uit naar je volgende verslag!
Liefs Jitske!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
