Dag 1: Het begin
Door: Jelmer
Blijf op de hoogte en volg Jelmer
16 September 2010 | Ghana, Accra
We stappen uit. Ik kijk omlaag. Ik voel iets. Dit is vast wat ze met ‘warm en klam’ bedoelen. We staan op de grond. Ik zucht. Een Ghanees lacht. ‘Haha, straight in the oven! Straight in the oven.’ Ik lach ook. Dit is Afrika.
We zitten in de taxi. Ester. En ik. En Asare. We zien. Een Ghanees op z’n hurken, hij kan niet lopen. Een Ghanees met brood, hij wil het verkopen. Zwaailichten, muren met prikkeldraad, een penseel. De chauffeur schildert op zondagen. We horen. Getoeter, als de chauffeurs hun eigen taal. Sirenes, een ambulance scheert ons voorbij. Een schaterlach op de radio. Wij lachen mee. We ruiken. De klamme hitte, dat vooral. Uitlaatgassen, daar doorheen. Niet eens de kebab langs de weg, we rijden te snel.
We zitten op bed. We puffen uit. Gereisd, kebab gegeten in het donker, gepraat, gevlogen. Nog steeds die vrolijke Ghanese muziek. De nacht wacht. Dit is Afrika.
We zitten in de taxi. Ester. En ik. En Asare. We zien. Een Ghanees op z’n hurken, hij kan niet lopen. Een Ghanees met brood, hij wil het verkopen. Zwaailichten, muren met prikkeldraad, een penseel. De chauffeur schildert op zondagen. We horen. Getoeter, als de chauffeurs hun eigen taal. Sirenes, een ambulance scheert ons voorbij. Een schaterlach op de radio. Wij lachen mee. We ruiken. De klamme hitte, dat vooral. Uitlaatgassen, daar doorheen. Niet eens de kebab langs de weg, we rijden te snel.
We zitten op bed. We puffen uit. Gereisd, kebab gegeten in het donker, gepraat, gevlogen. Nog steeds die vrolijke Ghanese muziek. De nacht wacht. Dit is Afrika.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
