Dag 16, 17 en 18: Uitzicht
Door: Jelmer
Blijf op de hoogte en volg Jelmer
01 Oktober 2010 | Ghana, Kumasi
Vandaag ben ik bij de oudere bewoners van het weeshuis. Even voorstellen: Emma, jaar of 40, zit hier 1 jaar, linkszijdig verlamd. Jan, jaar of 30, zit hier 2 jaar, waarschijnlijk door polio vanaf nek verlamd. Klaas, jongen van 15, zit hier denk ik altijd al, loopt ongecontroleerd op z’n tenen, valt steeds om, en spreekt alleen in klanken. Een andere jongen in een rolstoel, zegt niks, zit hier 3 jaar, lijkt niks te kunnen bewegen. En een jonge vrouw, kijkt schuchter uit haar ogen, rechtszijdig verlamd. Er zijn er nog meer maar zij zitten buiten en ik ken hen nog niet. Deze mensen zitten binnen en ik ken ze nu een beetje. Emma houdt van Ludo (soort mens-erger-je-niet) en verslaat me keer op keer. Jan is fan van voetbal en kan me alle namen van alle voetballers vertellen. Klaas wil graag spelen maar gooit onwillekeurig steeds alles om, wat hem klappen en zweepslagen van de anderen oplevert. De jongen in de rolstoel lijkt op te kijken als ik hem masseer en oefeningen met hem doe, iets wat ik ook met de anderen doe. En de jonge vrouw kijkt als naar een wonder wanneer ik haar pols in hyperflexiestand in beweging weet te krijgen. Maar begrijpen doe ik ze nog niet. Helemaal nog niet. Ze doen niks. Helemaal niks. Ze eten, slapen, doen hun ontlasting, dat wel. Maar verder niks. Als ik niks zeg, zeggen zij ook niks tegen elkaar. Als ik Ludo niet pak, doen zij geen spelletje. Dan zitten ze maar. Te zitten. En doen verder niks. Ik begrijp er niks van.
Want er lijkt geen uitzicht te zijn. Niks om naar uit te kijken. Niet ‘ik wil graag dit en dit leren’, of ‘later ga ik dit en dit werk doen’. Maar ook niet ‘ik ga vandaag eens een mooie puzzel maken’, of ‘straks ga ik met die en die kletsen’. Helemaal niks. Na anderhalve dag smacht mijn geest naar meer dan niks. Zij moeten toch ook meer willen dan dit? Ik weet niet hoe ik daarachter zal komen, hun Engels is matig of hun spraak afwezig. Ik weet wel dat de voetbaltafel kapot is.
En dus vraag ik met mijn stoute sandalen aan of ik de voetbaltafel mag repareren. Door regen is het hout helemaal verrot, de vloer is compleet stuk, er liggen stukken hout en steen in de tafel. Maar het lijkt haalbaar, op het erf zag ik hout, een hamer en een zaag liggen. De Sister zegt dat het mag. Dat ging makkelijk. Ik krijg hulp van Piet, hij woont hier 1 jaar met een zwakke heup en een onduidelijke huidkwaal waarvoor steunkousen. We maken eerst het ding schoon. Poetsen ons het zweet in de kleren. Morgen gaan we verder. Op de dag van morgen blijkt Piet een kind naar het ziekenhuis te moeten brengen, en omdat de dokter er niet was moet hij de volgende dag weer. Dus het werk ligt stil, natuurlijk. We zijn wel in Ghana. Maar het maakt niet uit. Want er is uitzicht. En dat is meer dan niks.
NB. Als je de bewoners met deze namen aanspreekt reageren ze niet. Of ze lachen je uit. Dat kan ook.
Want er lijkt geen uitzicht te zijn. Niks om naar uit te kijken. Niet ‘ik wil graag dit en dit leren’, of ‘later ga ik dit en dit werk doen’. Maar ook niet ‘ik ga vandaag eens een mooie puzzel maken’, of ‘straks ga ik met die en die kletsen’. Helemaal niks. Na anderhalve dag smacht mijn geest naar meer dan niks. Zij moeten toch ook meer willen dan dit? Ik weet niet hoe ik daarachter zal komen, hun Engels is matig of hun spraak afwezig. Ik weet wel dat de voetbaltafel kapot is.
En dus vraag ik met mijn stoute sandalen aan of ik de voetbaltafel mag repareren. Door regen is het hout helemaal verrot, de vloer is compleet stuk, er liggen stukken hout en steen in de tafel. Maar het lijkt haalbaar, op het erf zag ik hout, een hamer en een zaag liggen. De Sister zegt dat het mag. Dat ging makkelijk. Ik krijg hulp van Piet, hij woont hier 1 jaar met een zwakke heup en een onduidelijke huidkwaal waarvoor steunkousen. We maken eerst het ding schoon. Poetsen ons het zweet in de kleren. Morgen gaan we verder. Op de dag van morgen blijkt Piet een kind naar het ziekenhuis te moeten brengen, en omdat de dokter er niet was moet hij de volgende dag weer. Dus het werk ligt stil, natuurlijk. We zijn wel in Ghana. Maar het maakt niet uit. Want er is uitzicht. En dat is meer dan niks.
NB. Als je de bewoners met deze namen aanspreekt reageren ze niet. Of ze lachen je uit. Dat kan ook.
-
30 September 2010 - 18:06
Daniël:
Ik dacht al, wat hebben die Ghanezen mooie Nederlandse namen :P Heel veel plezier verder, vandaag is Marieta uitgerekend maar alles is nog steeds rustig. Ik heb je nummer, dus je hoort het vanzelf wel :)
Groetnis,
Daniël, Marieta en Jorijn
Champions League:
Ajax-Inter: 1-1
Tottenham Hotspur-Twente: 4-1 (geflatteerd, drie strafschoppen tegen, waarvan ook nog één gekeerd) -
30 September 2010 - 18:10
Daniël:
Was trouwens AC Milan... -
30 September 2010 - 20:54
Ynke:
Hé Jelmer,
Met veel plezier lees ik steeds jou verhalen. Je 'schrijft'op zo'n manier dat je het bijna voor je ziet. Dit zijn veel verwarrende, schokkende ervaringen die vast nog lang op je netvlies blijven staan. Maar jullie kunnen daar even zorgen voor iets meer dan niks en dat is voor hen heel veel.
Heel veel succes voor de nog komende weken.
Groeten van ons allemaal.
Tante Ynke. -
01 Oktober 2010 - 09:50
Mem:
Hoi leave Jelmer!
Je verhalen weer met verbazing gelezen. Wat een doelloos bestaan voor deze mensen, zou je zeggen, uitzichtloos inderdaad!
Hoe is het ondertussen met de voetbaltafel?
Ondertussen zitten wij met spanning te wachten op een telefoontje van Daniël en Marieta, vanmiddag moet ze weer voor controle naar de verloskundige, we zijn heel benieuwd!
Jorijn zei van de week vol overtuiging op de vraag of ze een broertje of zusje zou krijgen:"boer!" Wij wachten het af.
Veel succes en plezier verder en heel veel liefs van ons!
xxx mem -
03 Oktober 2010 - 13:49
Hallo Jelmer:
Het is steeds weer een verassing'wanneer er weer een nieuw bericht komt Al is het niet altijd positief , wanneer je dit met thuis vergelijkt, is het des te mooier wanneer je straks weer thuis bent groetjes Pake Beppe ps ga met hen een lietje zingen dat kan je best -
03 Oktober 2010 - 14:04
Marieta En Jorijn:
Hoi Jelmer, wat leuk.. Ook een reactie van pake en beppe. Die zijn ons net voor zie ik:)
Ik heb weer even bijgelezen, bijzonder hoor! Hier gaat alles goed, volgens mij had Daniël je vanochtend ook gesmst... En Jorijn haar 'boertje' vindt het ook nog wel prima in mama's buik. We zullen wel zien wanneer hij/ zij ons verwelkomt! Moeten morgen weer naar de VK, moeten nu iets vaker omdat mn bloeddruk me weer pest.. Hij was afgelopen vrijdag 140/95 en dat is net op het randje. De VK had wel door dat wij niet heel graag wéér naar het ziekenhuis wilden, dus vooruit... We mochten as. maandag wel terugkomen, maar weer met de woorden: Rustig aan en meteen bellen als je ergens last van krijgt! (tekenen van evt. zwangerschapsvergiftiging)
We hebben vandaag trouwens weer es mooi weer:) Ruim 20 graden en zon, joehoe!!;) Daniël en je vader zijn naar Hveen-Ado en Jorijn en ik doen het mooi rustig aan. Zal dr even verschonen, want volgens mij ruik ik wat. Mooi dat ik weet dat jij dat ook kan :P
Succes verder!! xxx Marieta en Jorijn.
Ps. Lukt het nog een foto online te zetten? Meerdere mag ook:P Dan kan Jorijn je even zien:) -
04 Oktober 2010 - 13:31
Jitske:
Hey Jelmer!
Wauw, wat een verhalen! Super wat je daar allemaal doet! Bijzonder hè, dat contact met de locals? Alleen op die manier kun je écht ervaren hoe het Ghanese leven er aan toe gaat. En merk je dat je door kleine dingen heel veel voor de mensen daar kunt betekenen, het spelen van een spelletje, het repareren van een voetbaltafel. Je realiseert je daar pas echt hoe goed wij het hier hebben, hè? Dat is mijn ervaring iig!
Dit is een ervaring die je nooit gaat vergeten! Veel plezier en succes verder! Liefs Jitske -
05 Oktober 2010 - 16:36
Marit:
Hé macho!
Mooie verhalen, ben weer helemaal bijgelezen. Kan me je shocktoestand goed voorstellen. Deze ervaring zal je kijk op de wereld beïnvloeden vermoed ik zo. Ben blij dat je het naar je zin hebt. Je zal wel niet op tijd terug zijn voor mijn verjaardag he ;) ... Hoe lang blijf je nog?
Liefs -
05 Oktober 2010 - 21:16
Ryanne:
Hoi Jelmer,
Heftig wat je allemaal meemaakt als ik het zo lees, maar wat een ervaring!
En wat een leuke schrijfstijl! Hou vol en keep on the good work!
groetjes,
Ryanne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
