Dag 8, 9 en 10: New Life Home
Door: Jelmer
Blijf op de hoogte en volg Jelmer
26 September 2010 | Ghana, Kumasi
New Life Home. Vandaag begin ik. Yao zet me af, een Sister zegt me te volgen. Ze laat me een vertrek binnen, en voordat ik aan het donker gewend ben is ze al weg. Ik kijk omlaag. Kindjes. Ghanese kindjes. Nul tot twee. Ze zitten of liggen op de grond. Bij hun op de grond zie ik ook nog een Ghanese vrouw, maar voor ik haar kan groeten heeft een Ghanees kindje zich aan me vastgeklampt. Ik ga zitten. Neem het kindje op schoot. Er komt nog een Ghanees jochie aan. Klimt op me. Een Ghanees meisje. Hangt aan me. De andere 15 kindjes blijven hangen op de grond. Spelen wat met speelgoed. Slapen wat. De kindjes bij mij drukken zich tegen me aan. Ik knuffel terug. Er komt een blank meisje binnen. Rebecca. Ze blijkt hier ook vrijwilliger te zijn, uit Engeland. We praten wat, over thuis, over hier. We zijn vooral met de kinderen bezig. Spelen met ze, knuffelen ze, geven ze de fles, doen ze Ghanese luiers om, doen ze in bed. In de grijze donkere kamer laten de kindjes alles over zich heen komen. Hebben niks te doen. Zeggen weinig. Klagen niet. Heel af en toe huilt een kindje. Als ik hem optil en zachtjes voor hem zing, is hij snel weer stil. Er zit iets op mijn armen. Kippevel.
Later hoor ik van Sister Elaine de verhalen. Van de kinderen. Hoe ze hier zijn gekomen. Uit haar Ghanese Engels maak ik op dat de verhalen vaak lijken op het volgende. Kindje wordt geboren. Klopt niet: scheve benen, gekke mond, of iets anders afwijkends. In het dorp is iemand ziek of kent ander ongeluk. Conclusie: komt door slechte geest van baby. Gevolg: de dorpsgenoten vertellen de kersverse ouders hun kind te doden, of anders worden zij zelf gedood. Sister Elaine vertelt dat de ouders dan vaak het kind laten doden, maar dat soms de vader of de moeder uit het dorp vlucht met het kind en dan op een plaats als NLH dropt. Zelf kan die ouder dan niet meer terug naar het dorp, dat is uitgesloten. De ouders zien overigens na het droppen het kind meestal nooit meer terug. Een andere versie is dat de ouders niet het geld hadden om voor het kind te zorgen. Zo zijn er drie kinderen van een moeder bij de toddlers. Te arm, dus afstaan. Ik vraag Sister Elaine wat er van deze kinderen zal worden. Twee opties. 1: ze zijn te beperkt, kunnen niet naar school, en sterven hier. 2: ze kunnen toch naar school en houden hoop op werk en een leven. Ook adoptie is een mogelijkheid, maar het hoe en wat is me nog onduidelijk. Ik begrijp nog lang niet alles van deze plek. Helder is me dat ik van deze eerste dagen in New Life Home onder de indruk ben. Nogal. Behoorlijk. Onder de indruk.
Later hoor ik van Sister Elaine de verhalen. Van de kinderen. Hoe ze hier zijn gekomen. Uit haar Ghanese Engels maak ik op dat de verhalen vaak lijken op het volgende. Kindje wordt geboren. Klopt niet: scheve benen, gekke mond, of iets anders afwijkends. In het dorp is iemand ziek of kent ander ongeluk. Conclusie: komt door slechte geest van baby. Gevolg: de dorpsgenoten vertellen de kersverse ouders hun kind te doden, of anders worden zij zelf gedood. Sister Elaine vertelt dat de ouders dan vaak het kind laten doden, maar dat soms de vader of de moeder uit het dorp vlucht met het kind en dan op een plaats als NLH dropt. Zelf kan die ouder dan niet meer terug naar het dorp, dat is uitgesloten. De ouders zien overigens na het droppen het kind meestal nooit meer terug. Een andere versie is dat de ouders niet het geld hadden om voor het kind te zorgen. Zo zijn er drie kinderen van een moeder bij de toddlers. Te arm, dus afstaan. Ik vraag Sister Elaine wat er van deze kinderen zal worden. Twee opties. 1: ze zijn te beperkt, kunnen niet naar school, en sterven hier. 2: ze kunnen toch naar school en houden hoop op werk en een leven. Ook adoptie is een mogelijkheid, maar het hoe en wat is me nog onduidelijk. Ik begrijp nog lang niet alles van deze plek. Helder is me dat ik van deze eerste dagen in New Life Home onder de indruk ben. Nogal. Behoorlijk. Onder de indruk.
-
26 September 2010 - 18:18
Mem:
Hoi leave Jelmer!
Ik kan me voorstellen dat je erg onder de indruk bent van de verhalen over deze kinderen. Onbegrijpelijk dat deze dingen gebeuren.
Maar wat een geluk dat deze kinderen dan bij New Life Home terechtkomen, waar ze in ieder geval liefde en aandacht krijgen, dat zijn toch de belangrijkste dingen, die ieder kind nodig heeft en waar ieder kind recht op heeft!
Fijn dat jij daar nu ook een tijdje een steentje aan kunt bijdragen!
Tot snel!
Leafs fan Mem xxx -
27 September 2010 - 20:38
Gerard En Tonnie:
Heftig, jouw verhaal over die kindjes. Gelukkig zijn er nog lieve mensen op deze wereld die het lot van deze kindjes zich aantrekken. Wij weten dat jij ze deze periode veel liefde en aandacht gaat geven.
hartelijke groeten uit Workum. -
28 September 2010 - 08:01
Jega:
Ik zie het al helemaal voor me.. heftig hoor!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
